بازگشت
ترياق هجران
سيد عبد الله سيد عبد الله

صيد در دام تپيده را مانم        تير در دل رسيده را مانم

 

ميگريزم ز بيوفائى  ها            زان , غزال رميده را مانم

 

راند از قلب خويش چنانم دور    اشك مژگان چكيده را مانم

 

رنگ زردم كه ترجمال دلست    عاشق رنج كشيده را مانم

 

بسكه از حد گذشت جدائى ها     موجود مار گزيده را مانم

 

ابر گريد به حال زار من          لاله ي داغديده را مانم

 

بند در پايم فگنده چرخ          خار بر پاى خليده را مانم

 

سوختم آنچنان ز فرقت يار     پير قامت خميده را مانم

 

گرمى و سردى و نشاطم نيست     آتش آب رسيده را مانم

 

ز آتش هجر تو جانم سوخت        آهن آبديده را مانم

 

جز جفا , نيست از وفا خبرى      جان برلب رسيده را مانم

 

من مسكين دوان در پى دوست

 

تا به كويش  رسيده را مانم

 

دوش بگرفت دلم زصحبت او

 

حرفهائى شنيده را مانم


May 10th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان